Nazwa

Pierwsza wzmianka o Jastrzębiej Górze pochodzi z okresu międzywojennego, kiedy to po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zbudowano tu pierwszy dom. Do tego momentu tereny dzisiejszej Jastrzębiej Góry były jedynie jałowymi i niedostępnymi (brak jakichkolwiek dróg dojazdowych) pastwiskami, na których wypasano gęsi. To właśnie gęsiom zawdzięcza Jastrzębia Góra swoją kaszubską nazwę – Pilëce, ponieważ mała gęś – gąska – po kaszubsku jest nazywana pila. Pilëce oznacza więc miejsce wypasania gąsek.

Po zakończeniu I wojny światowej spółka zarządzana przez Osmołowskiego zakupiła od właściciela ziemskiego Hanemanna i miejscowego rolnika Dettlaffa grunty, na których dzisiaj rozwinął się kurort. Następnie wynajęła geodetów, a ci wytyczyli granice działek budowlanych i dróg, obowiązujące do dziś. Od tego też momentu zaczęto operować nazwą Jastrzębia Góra – prawdopodobnie w nawiązaniu do leżącej kilka kilometrów na wschód, w okolicach Chłapowa, Góry Jastrzębskiej (67,8 m n.p.m.). Istnieje również hipoteza, że nazwa nawiązuje do jastrzębi, licznie zamieszkujących tutejsze nieużytki.

W czasie II wojny światowej osada nosiła niemiecką nazwę Habichtsberg, od niemieckiej nazwy Góry Jastrzębskiej (Habicht – jastrząb, Berg – góra).

W latach 1934–1936 przeprowadzono na terenie osady badania archeologiczne, w wyniku których odkryto ślady osadnictwa z wczesnej epoki żelaza (640-400 p.n.e.). Podczas kolejnych badań, w latach 1975–1980, odkryto kolejne ślady osadnictwa, tym razem z epoki mezolitu (8000 – 4200 p.n.e.).

W miejscowości domki letnie posiadała liczna grupa lwowian m.in. prof Tadeusz Ostrowski oraz gen. Tadeusz Rozwadowski. W Jastrzebiej Górze gen. Rozwadowski ukończył swe wspomnienia z czasów I wojny światowej.

Jastrzębia Góra uzyskała 22 maja 1963 r. prawa osiedla.

W 1973 r. została włączona w granice miasta Władysławowo.